killi toprak

См. также в других словарях:

• toprak — is., ğı 1) Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü Kara toprak. Kireçli toprak. Killi toprak. 2) sf. Yer kabuğunun bu bölümünden yapılmış… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çorak — sf., ğı 1) Bitkisi iyi olmayan (toprak) Biz geçtiğimiz zamanlar, Sina Çölü, Peygamber Musa nın geçtiği zaman kadar ıssız, boş, kuru ve çoraktı. F. R. Atay 2) Verimli olmayan (toprak) 3) Acı (su) 4) mec. Verimsiz, kısır, bakımsız, yoksul Hayatımın …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• geren — is., hlk. Kuruyunca çatlayan toprak, verimsiz, tuzlu, killi toprak …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• balçık — is., ğı 1) İçinde çeşitli organik maddeler bulunan, genellikle killi, koyu, yapışkan çamur, mil Yolları ve tarlaları görünce bir balçık ve çamur gölünü yarmak zorunda olduğumuzu anlamıştım. S. Ayverdi 2) mec. Güçlük çıkartan 3) jeol. İçindeki kil …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çakıl — is., min. Çakıl taşı Killi, kireçli toprak küçük çakıl parçalarıyla örtülüydü. N. Cumalı Birleşik Sözler çakıl çukul çakıl kuşu çakıl taşı çakıl yol …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çimento — is., İt. cemento Killi kalkerleri özel fırınlarda pişirip ezmekle elde edilen, çamuru çarçabuk katılaşıp sertleşen ve yapılarda harç malzemesi olarak kullanılan kül renginde veya beyaz toz Birleşik Sözler dökme çimento süper çimento toprak… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yuvgu — is., hlk. Toprak damlı evlerin üstündeki killi toprağı sert bir katman durumuna getirmek için dam üzerinde yuvarlanan, silindir biçimindeki ağır taş, yuvak …   Çağatay Osmanlı Sözlük